|
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ  just music پپسين مهمترين آنزيم سلولهاي اصلي معده است. اين آنزيم بصورت پپسينوژن كه فاقد فعاليت گوارشي است در داخل سلولها ساخته ميشود. ولي اين ماده با ورود به مجراي غدد در حضور اسيد كلريدريك بلافاصله فعال شده و بشكل پپسين در ميآيد. پپسين در محيطهايي كه اسيديته زيادي دارند آنزيم پروتئوليتيك بسيار فعالي است. اما اگر PH محيط از 5 تجاوز نمايد، اثر پروتئوليتيك پپسين بسيار ضعيف شده و ممكنست كاملاً غيرفعال گردد. از اين رو در عمل گوارشي معدي اسيد كلريدريك به اندازه پپسين ضروريست. گذشته از پپسين مقداري ليپاز و آميلاز نيز از معده ترشح ميشوند كه بعلت كمي مقدار اثر مهمي در گوارش مواد چربي و قندي ندارند. پپسينوژن يك تركيب غير فعال است و به وسيله ي اسيد معده فعال و به پپسين تبديل مي شوند. اولين مولكول پپسيني كه به وجود مي آيد، مي تواند بقيه پپسينوژن ها را فعال كند. (Positive feed back ) آنزيم پپسين در روده فعاليتي ندارد؛ چون پپسين آنزيمي است كه در محيط اسيدي فعاليت مي كند و محيط روده قليايي است؛ پس پپسيني كه همراه با غذا وارد روده شده است، در روده فعاليت نمي كند. پپسين باعث هضم رشته هاي كلاژن مي شود؛ رشته هاي كلاژن ذرات گوشت را به يكديگر مي چسبانند. پس پپسين وقتي رشته هاي كلاژن را هضم بكند، ذرات گوشت از هم جدا شده و به ذرات كوچكتري تبديل مي شوند و باعث مي شود آنزيم هاي دوازده بتوانند هضم نهايي آن ها را انجام دهند. كنترل ترشح پپسينوژن : ترشح پپسينوژن تحت كنترل اعصاب پاراسمپاتيك ، هورمون گاسترين و اسيد معده مي باشد كه هر سه اين ها ترشح پپسينوژن را افزايش مي دهند. نظرات شما عزیزان:
|
|||
نویسندگان
پیوندها
آخرین مطالب
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند